EigenLayer

Czym jest EigenLayer?

EigenLayer to protokół zaprojektowany w celu ulepszenia systemu Proof-of-Stake (PoS) Ethereum poprzez wprowadzenie nowej koncepcji znanej jako „restaking”. Podejście to pozwala użytkownikom wykorzystać stakowane ETH (natywną kryptowalutę Ethereum) do obsługi dodatkowych usług bezpieczeństwa i walidacji w sieci Ethereum. Zasadniczo EigenLayer tworzy dynamiczny rynek zdecentralizowanego zaufania, na którym osoby stakujące Ethereum mogą uczestniczyć w zabezpieczaniu i walidacji różnych modułów oprogramowania, zwiększając w ten sposób ogólne bezpieczeństwo ekosystemu.

Umożliwiając osobom stakującym Ethereum odzyskanie już stakowanych ETH, EigenLayer otwiera nowe możliwości zwiększenia bezpieczeństwa i funkcjonalności zdecentralizowanych aplikacji (dApp). Nie tylko zwiększa to solidność sieci Ethereum, ale także sprzyja bardziej inkluzywnemu i opartemu na współpracy środowisku zarówno dla programistów, jak i twórców.

Jak działa EigenLayer?

EigenLayer działa poprzez wykorzystanie smart kontraktów na blockchainie Ethereum, umożliwiając osobom stakującym przystąpienie do protokołu i odzyskanie stakowanych ETH. Proces ten polega na stworzeniu modułowego systemu bezpieczeństwa, w którym twórcy mogą wybrać obsługę określonych funkcji zwanych modułami. Moduły te mogą obejmować zarówno zdecentralizowane rozwiązania pamięci masowej, jak i aplikacje finansowe, z których każda korzysta ze zbiorowego bezpieczeństwa zapewnianego przez restakowane ETH.

Osoby stakujące mogą uczestniczyć w EigenLayer za pomocą dwóch głównych metod: stakingu solo i delegacji. Solo staking polega na uruchomieniu własnego węzła i bezpośredniej walidacji transakcji dla modułów, co jest odpowiednie dla bardziej zaawansowanych technicznie użytkowników. Z drugiej strony delegowanie pozwala osobom stakującym powierzyć proces walidacji innym uczestnikom, ułatwiając go dla tych, którzy preferują mniej praktyczne podejście. Dodatkowo EigenLayer obsługuje płynny restaking, w którym użytkownicy mogą stakować ETH lub płynne tokeny stakingu i otrzymywać w zamian płynne tokeny odbioru, utrzymując płynność, jednocześnie przyczyniając się do bezpieczeństwa sieci.

Plusy i minusy EigenLayer

Zalety:

1. Zwiększone bezpieczeństwo dla aplikacji dApp: Łącząc wkład w bezpieczeństwo wielu osób stakujących, EigenLayer znacznie zwiększa ogólne bezpieczeństwo zdecentralizowanych aplikacji zbudowanych na jego modułach. Tworzy to bardziej godne zaufania środowisko zarówno dla użytkowników, jak i deweloperów.

2. Poligon doświadczalny dla innowacji: EigenLayer działa jako platforma do eksperymentowania z nowymi funkcjami Ethereum, zanim zostaną one zintegrowane z siecią główną. Dzięki temu deweloperzy mogą testować innowacyjne pomysły w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku.

3. Innowacje niewymagające uprawnień: Programiści mogą wykorzystać istniejącą pulę bezpiecznych walidatorów oferowanych przez EigenLayer, eliminując potrzebę budowania własnych sieci zaufania. Obniża to barierę wejścia dla innowacji i zachęca więcej projektów do rozwoju na Ethereum.

Wady:

1. Wysoka złożoność: EigenLayer wprowadza nową warstwę złożoności do ekosystemu Ethereum. Zrozumienie, jak działa restaking, wybór odpowiednich modułów i zarządzanie aspektami technicznymi może być wyzwaniem dla użytkowników.

2. Ryzyko centralizacji: Podczas gdy EigenLayer promuje zdecentralizowane zaufanie, istnieje ryzyko, że pojawi się kilka dominujących pul stakingowych, potencjalnie prowadząc do centralizacji w ramach kolektywu restakingowego.

3. Ryzyko zmowy modułów: Modułowa konstrukcja EigenLayer, choć elastyczna, wprowadza również możliwość zmowy między nieuczciwymi podmiotami kontrolującymi wiele modułów, co może podważyć integralność systemu.